Słynny XIX-wieczny konserwator obrazów i kustosz warszawskich muzeów urodził się w Iłży w dniu 20 sierpnia 1813 r. Był synem Józefa Sachowicza i (prawdopodobnie) Katarzyny ze Śliwińskich, starszym bratem miniaturzysty i fotografa Grzegorza. Od najmłodszych lat Jacenty Sachowicz interesował się rysunkiem, w czym utwierdzał go znany malarz Aleksander Kokular (1793-1846). Studia artystyczne odbywał na Oddziale Sztuk Pięknych Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego, m.in. u Antoniego Blanka i Antoniego Brodzińskiego, które następnie kontynuował prywatnie u Blanka. W 1836 r. wyjechał za granicę, gdzie m.in. w Dreźnie w tamtejszej galerii zgłębiał studia malarskie. W 1840 r. powrócił do kraju i zajmował się początkowo pracą twórczą. Był autorem obrazów o tematyce religijnej oraz portretów (m.in. wizerunków Najświętszej Panny Maryi w kościele w Lądzie i Matki Boskiej Niepokalanego Poczęcia w kościele w Szewnej, powiat opatowski). W 1859 r. opracował katalog obrazów galerii Tomasza Zielińskiego w Kielcach. Sachowicz nie widząc szans na większe powodzenie na drodze twórczości artystycznej poświęcił się wyłącznie studiowaniu dzieł dawnych szkół i mistrzów malarstwa, nabywając bogatą wiedzę na temat sposobów rozpoznawania i odnawiania dawnych obrazów. Jego niebanalne umiejętności w rozpoznawaniu dzieł malarskich zostały dostrzeżone przez stołecznych urzędników i powierzono Sachowiczowi obowiązki kustosza muzeów warszawskich, w tym Muzeum Sztuk Pięknych w Warszawie. Funkcję tę pełnił przez 12 lat, a współpracujący z nim Justynian Karnicki nazwał go „pierwszym znawcą i najlepszym restauratorem na ziemi naszej”. Był ponadto delegowany na Wielką Wystawę Światową w Paryżu (1867), a także badał sposób działania galerii w Dreźnie i Berlinie (1869). Sachowicz zajmował się również wyceną zbiorów malarstwa i odznaczył się tym, że odnowił ok. 2,5 tysiąca obrazów, pochodzących z galerii Ogińskich, galerii nieborowskiej Radziwiłłów, kościołów warszawskich, zbiorów galerii berlińskich i wiedeńskich. Jacenty Sachowicz zmarł 15 lutego 1875 r.

Opracowano na podstawie: Kurjer Warszawski z dnia 5 (17) lutego 1875 r., s. 1; Elżbieta Szczawińska, Jacenty Sachowicz, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXXIV, 1992; Wikipedia. Fot (autoportret): http://cyfrowe.mnw.art.pl/

źródło: https://chwalilza.home.blog/