Dom wzniesiono około 1870 roku przez ówczesnego dzierżawcę majątku - Mokijewskiego. Od początku XX wieku do 1939 roku jego właścicielem był Stanisław Herniczek. Po zakończeniu II wojny światowej, majątek upaństwowiono. Budynek dworu znajduje się na terenie zabytkowego parku. Obiekt nawiązuje architektonicznie do willi w typie szwajcarskim, wznoszonych na terenie zaboru rosyjskiego oraz stylistycznie, głównie w zakresie dekoracji i detalu architektonicznego do rozwiązań stosowanych w architekturze drewnianej w Rosji tego okresu.

- Dekoracja snycerska i detal architektoniczny zachowały się niemal kompletnie. Budynek stanowi przykład oryginalnej architektury drewnianej w regionie radomskim - informuje Agnieszka Żukowska,
Rzecznik Prasowy Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Warszawie.

Budynek odznacza się bogactwem form architektonicznych i wyjątkowym detalem snycerskim, naśladującym elementy architektury murowanej. Można zobaczyć profilowane gzymsy, fryz zdobiony rzeźbionymi wieloliśćmi, płaskorzeźbione pilastry i ozdobne obramienia otworów okiennych i drzwiowych z ozdobnymi naczółkami. We dworze częściowo zachowała się też drewniana stolarka okienna i wewnętrzna stolarka drzwiowa, a także drewniana klatka schodowa.